مطلب در حال به روز رسانی میباشد........

مطلب در حال به روز رسانی میباشد..........

پولیپ‌ رحم در خانم‌ها

پولیپ ها در دیواره داخلی رحم رشد می کنند. رشد بیش از حد سلول ها در دیواره داخلی رحم (آندومتر) منجر به تشکیل پولیپ ها می شود که پولیپ آندومتر نیز نامیده می شوند.

 پولیپ های رحم معمولا غیرسرطانی (خوش خیم) هستند، اگر چه بعضی از آن ها سرطانی‌اند یا می توانند سرطانی شوند.
 اندازه پولیپ های رحم از چند میلیمتر (کوچک تر از دانه کنجد) تا چند سانتی‌متر (به اندازه گردو یا بزرگ تر) متغیر است.این پولیپ ها توسط یک پایه پهن و یا باریک به دیواره رحم می چسبند

آن ها معمولا در رحم باقی می مانند، اما بعضی اوقات از قسمت باز رحم (گردنه رحم) وارد واژن می شوند.
پولیپ های رحم بیشتر در خانم هایی که نزدیک به سن یائسگی هستند و یا یائسه شده اند، دیده می شود، ولی زنان جوان تر هم می توانند دچار آن شوند

علائم پولیپ رحم

- خونریزی نامنظم قاعدگی؛ مثلا داشتن دوره های عادت ماهانه با شدت و مدت متفاوت.

- خونریزی بین دوره های قاعدگی

- عادات ماهانه خیلی شدید

 خونریزی واژن بعد از قاعدگی

- نازایی

البته بعضی زنانی که دارای پولیپ رحم هستند، ممکن است خونریزی کمی در عادت ماهانه داشته باشند و یا حتی بدون علائم بالا باشند.

چه موقع باید نزد پزشک رفت؟

در صورت مشاهده موارد زیر باید فورا به پزشک متخصص زنان مراجعه کرد:

- خونریزی واژن بعد از قاعدگی

 خونریزی بین عادات ماهانه

- خونریزی نامنظم قاعدگی

علل پولیپ رحم

اگر چه علت اصلی ایجاد پولیپ رحم معلوم نیست، ولی به نظر می رسد عوامل هورمونی در ایجاد آن موثرند

.پولیپ های رحم نسبت به هورمون استروژن حساس هستند، به عبارت دیگر دیواره داخلی رحم، در پاسخ به هورمون استروژن موجود در جریان خون رشد می کند.

عوامل خطر پولیپ رحم

عوامل که احتمال تشکیل پولیپ رحم را افزایش می دهند عبارتند از:

- نزدیک به سن یائسگی و یا بعد از یائسگی

- فشار خون بالا

- چاقی

- مصرف داروی تاموکسیفن برای درمان سرطان سینه در زنان

برخی داروهای هورمونی باعث کوچک شدن پولیپ های رحم و کاهش علائم ناشی از آن می شوند، اما مصرف چنین داروهایی معمولا اثر موقتی دارد

عوارض پولیپ رحم

پولیپ های رحم باعث نازایی زنان می شوند و برداشتن آن ها توسط عمل جراحی باعث باردار شدن فرد می گردد.
همچنین باعث افزایش خطر سقط جنین در زنانی می شود که توسط روش آی وی اف (IVF) یا لقاح خارج رحمی باردار شده اند.
اگر شما نازا هستید و می خواهید توسط روش IVF باردار شوید، پزشک قبل از انتقال جنین (تخم لقاح یافته) به داخل رحم شما، ممکن است با عمل جراحی پولیپ ها را خارج کند.

راه های درمان پولیپ های رحم

مراقبت بدون درمان خاص: پولیپ های کوچک رحم که علائمی هم ندارند، ممکن است خودبخود برطرف شوند. لذا درمان خاصی در این موارد توسط پزشک توصیه نمی شود، مگر اینکه فرد مبتلا در معرض خطر سرطان رحم قرار بگیرد.

داروها: برخی داروهای هورمونی باعث کوچک شدن پولیپ های رحم و کاهش علائم ناشی از آن می شوند، اما مصرف چنین داروهایی معمولا اثر موقتی دارد و بعد از قطع مصرف آنها، علائم دوباره برمی گردند.
کورتاژ کردن: پزشک توسط یک وسیله بلند فلزی که حلقه ای در انتهای آن است (وسیله کورتاژ کردن) دیواره داخلی رحم را می تراشد. با این وسیله می توان پولیپ را برداشت، یا از بافت دیواره داخلی رحم نمونه برداری کرد تا آن نمونه در آزمایشگاه مورد بررسی و آزمایش قرار بگیرد.

ممکن است پزشک عمل کورتاژ را همراه با وسیله هیستروسکوپ انجام دهد. هیستروسکوپ وسیله ای است که از راه واژن وارد رحم می کنند و پزشک توسط آن دیواره داخلی رحم را روی مانیتور می بیند.
هیستروسکوپی: در طی هیستروسکوپی (آندوسکوپی رحم) می توان توسط وسایل خاصی، پولیپ های رحم را خارج کرد. پولیپ های خارج شده ممکن است برای بررسی میکروسکوپی به آزمایشگاه فرستاده شوند تا مشخص شود سرطانی هستند یا نه؟

اگر پولیپ های رحم دارای سلول های سرطانی باشند، پزشک درباره مراحل بعدی آزمایشات و درمان با بیمار صحبت خواهد کرد.

IUI 
IUI مخفف کلمه انگلیسی Intra Uterine Insemination و به معنی تلقیح داخل رحمی اسپرم و یکی از روشهای کمک باروری می باشد. IUI به تنهایی یا بهمراه تحریک تخمدانی برای درمان انواع مختلفی از نازایی بکار برده می شود.

از کاربردهایIUI می توان به درمان نازایی به علل زیر اشاره کرد:

◊ نازایی بدون علت (توجیه نشده)

◊ نازایی به علت اختلالات عملکردی تخمک گذاری

◊ نازایی به علت فاکتور سرویکال (مشکل در گردن رحم)

◊ نازایی به علت فاکتور رحمی

◊ نازایی به علت اندومتریوز

◊ نازایی به دلیل فاکتور مردانه

IUI به همراه افزایش تحریک کنترل شده تخمدان (COH) روش مناسب، غیر تهاجمی و کم هزینه بوده و باید بعنوان اولین خط درمانی نازایی بدون علت، قبل از IVF باشد. شیوع نازایی به علت فاکتور مردانه 40- 25% و نازایی بدون علت 10% می باشد که مجموعاً نیمی از موارد را تشکیل می دهند. از آنجائیکه IUI تکنیکی غیر تهاجمی و از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه می باشد، بیش از صد سال است که در درمان نازایی به علل مختلف به کار برده می شود و نازایی با فاکتور مردانه و نازایی بدون علت هر دو از اندیکاسیونهای شایع IUI می باشند.

در این روش به مرد یک ظرف استریل داده می شود تا پس از انجام انزال، مایع منی خود را در آن بریزد. در برخی مراکز از نوعی کاندوم مخصوص برای جمع آوری مایع منی استفاده می شود. این نمونه حداکثر باید ظرف مدت نیم ساعت به آزمایشگاه تحویل داده شود. در آزمایشگاه پس از طی مراحلی ( مانند سشتشوی اسپرم با روشهای مختلف که بر حسب روش استفاده شده از نیم تا دو ساعت وقت می گیرد)،‌ اسپرم آماده سازی می شود. می توان از اسپرم های فریز شده در بانک اسپرم نیز برای انجام IUI استفاده کرد. اسپرم آماده سازی شده باید ظرف مدت کوتاهی (حداکثر12- 6 ساعت) به رحم وارد شود. به این منظور یک کاتتر (میل جراحی ظریف) حاوی اسپرم ها را از دهانه و گردن رحم گذرانده، وارد رحم می کنند و اسپرم ها را به درون رحم تزریق می کنند.

IUI می تواند با مصرف دارو های باروری در زن به منظور تحریک تخمک گذاری و یا بدون مصرف این دارو ها انجام شود.

بهترین زمان انجام IUI برای زن، حول وحوش شش ساعتهء پیرامون تخمک گذاری است. عده ای معتقدند که در نازایی به علت فاکتور مردانه، IUI باید پس از تخمک گذاری و در سایر موارد قبل از تخمک گذاری انجام شود تا اسپرم در رحم منتظر تخمک بماند.

قبل از انجام IUI باید از نزدیکی امتناع شود. معمولا بیان می شود که 72 ساعت قبل از IUI نباید نزدیکی داشته باشند، اما اگر شمارش پایین اسپرم علت انجام IUI است، بایستی 48 ساعت بین انزال آخر و جمع آوری اسپرم فاصله زمانی باشد ولی اگر اشکال از اسپرم نباشد، نزدیکی 24 ساعت قبل از IUI هم اشکالی نخواهد داشت.

پس از انجام IUI در هر زمانی می توان نزدیکی داشت و در واقع بسیاری از پزشکان نزدیکی را پس از IUI توصیه می کنند.

بهترین شانس برای حامله شدن، در حضور 4-3 فولیکول است و فولیکولهای بیشتر شانس حاملگی چند قلو را افزایش می دهد. از طرفی کیفیت و شمارش های بالاتر اسپرم نیز با میزان موفقیت بیشتری همراه است اما تفاوت کمی بین موفقیت شمارش های زیاد و متوسط وجود دارد.

میزان موفقیت در IUI با توجه به عوامل موثر ذکر شده، بین 6% و 26% در هر دور درمان می باشد.

در صورت عدم موفقیت درمان نازایی پس از انجام سه دور IUI ، می توان از IVF برای درمان استفاده کرد.