اهداء تخمک برای زنانی توصيه می‌شود که دارای رحم سالم با قابليت نگهداری جنين هستند اما تخمدان‌های ايشان تخمک‌ مناسبی توليد نمی‌کند. اين روش‌‌ درمانی برای خانمهايی که شرايط زير را دارند مناسب است:

• دچار نارسايی زودرس تخمدان هستند يا در دوره پس از يائسگی قرار دارند.
• دارای تخمدان‌های نابالغ هستند يا به طور مادرزادی تخمدان ندارند.
• دچار بيماری‌های ژنتيکی جدی وابسته به جنس و اتوزومی هستند.
• همچنين در مواردی که تخمدانها بر اثر معالجه سرطان (به سبب شيمی‌درمانی يا پرتو درمانی)، اندومتريوز يا عفونت لگنی، توانايی خود را در توليد تخمک سالم از دست می‌دهند.

اهداء تخمک شامل تهيه و جمع‌آوری تخمک از زن اهداءکننده، باروری آن در آزمايشگاه با اسپرم شوهر زوج نابارور و انتقال جنين‌های حاصل به رحم گيرنده (زوج نابارور) می‌باشد.

خانم اهداء کننده تخمک بايد دارای شرايط سنی خاصی باشد؛ ترجيحاً باروری وی قبلاً ثابت شده باشد و تيم درمانی با بررسی‌های لازم، از سلامت جسمی و روحی وی اطمينان حاصل کرده باشند. دليل وجود شرط سنی اهداء کننده تخمک اين است که زنان جوان به داروهای هورمونی تجويز شده در طول درمان پاسخ بهتری می‌دهند و تخمک‌های سالم و بيشتری دارند. همچنين امکان بروز اختلالات ژنتيکی، کمتر و درصد موفقيت بارداری آنها بيشتر است.

اهداء جنین

اهداء جنین یا انتقال جنین به معنای انتقال جنین حاصل از تلقیح خارج رحمی (آزمایشگاهی) اسپرم و تخمک یک زن و مرد به درون رحم زنی غیر از زن صاحب تخمک است.

منابع عمده جنین اهدایی عبارتند از:

1. زوج های ناباروری که طی سیکل درمانی میکرواینجکشن باردار شده اند و تعداد جنین های تشکیل شده بیشتر از تعداد جنین های انتقالی بوده و تمایلی به استفاده از جنین های منجمد خودشان ندارند
2. از اهدا تخمک و اسپرم یک زوج دیگری که مشکل نازایی ندارند و تمایل به اهدای جنین دارند.

رحم اجاره ای

در پاره اي موارد، زوجين از نظر تخمك و اسپرم و تشكيل جنين مشكلي ندارند، اما به چند علت ممكن است جنين نتواند در رحم مادر مراحل رشد و تكامل خود را طي كند. اين كار به لحاظ شرعي و قانوني هيچ مشكلي ندارد و در كشور ما هم از اين روش استفاده مي شود.

زوجين مي توانند خود، فردي كه داوطلب ارائه رحم جايگزين است را به مركز درمان ناباروري معرفي كنند و يا از مركز در اين زمينه كمك بگيرند.

با توجه به اينكه فرد ارائه دهنده رحم جايگزين در طول مدت بارداري متحمل رنج و مشقت مي شود پرداخت اجرت از سوي زوجين به اين فرد طبق عرف مقبول است. از نظر شرعي نيز چنين زني به خاطر اينكه با جنين رابطه خوني برقرار كرده است حكم مادر رضاعي طفل را پيدا مي كند و طبق قانون، مشمول ارث و حق و حقوق مادر و كودك واقعي نمي شوند.